- хурфа
- [خرفه]як навъ гиёҳи худрӯй, ки тухми он дар тиб ба кор меравад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
парпаҳн — [پرپهن] бот. растание, ки дар сари роҳҳо ва ҷойҳои нам мерӯяд ва онро хурфа ҳам мегӯянд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чавлигӯштак — [چوليگوشتک] бот. хурфа, навъи растании хӯрданӣ ва ороишӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ